Kolombiya’da geçiyor kitabımız. Yokluk içinde, izbe yerlerin tam ortasında, hayatını sürdürmek zorunda olan insanlar. Damaris ve Rogelio evli bir çift. En büyük istekleri bir çocuklarının olması. Tüm çabalarını da bu yolda harcıyorlar ama isteklerine erişemiyorlar. Bazen hayatta ne kadar çabalarsanız çabalayın olmayan şeylerin olduğu gibi. Rogelio bu durumu daha kolay atlatan taraf. Kitap daha çok …
Zaman akıp gidiyordu. Ne zamana dur diyebiliyor ne de ruhuma çöken bu karanlığın içinden çıkabiliyordum. Kimseye demesem bile kendi içimde sonsuz bir mücadele içindeydim. Evladımı kaybetmiştim. Ciğerimin üzerine damla damla asit düştüğünü ve yaktığı her yerden çıkan dumanı sanki içime çekiyordum. Hayatta herkesin başına gelir zırvalıkları ise içimi dolduruyordu. Evet herkesin evladı ölür. Ama bu …
Oturmayayım Öğretmen Hanım sağ olasın çok vaktim yoktur. Ne diyeceksen söyle de işime gücüme gideyim. Ben de onu diyorum ya bu karda kışta, onca yolu yürüyerek gelmeme değecek iyi bir sebebin vardır inşallah. Öyle senin gibi tek bir uğraşımız olmuyor bizim köy yerinde. Yok Öğretmen Hanım sen beni nasıl anlayacakmışsın ki, beni anlayabilmen için bana …
Gün yeni başladı. Kahvaltıda, üstünde soğan yüzen mercimek çorbasını içtikten sonra evin işlerini yapmaya başladı. Kadın, çiçekli mavili elbisesini ince beline doladı. Evin taş döşeli bahçesine kırmızı hortumla suyu tuttu, süpürüp yıkadı. Kirlenmiş, yer yer boyası kalkmış haritaya benzer grimsi bir görüntü evin duvarlarını süslüyordu. “Akşama yine zıkkımlanır gelir, kör olasıca.” diye düşündü. Fakirlik, kimsesizlik …
Gece yarısı başlayan kar, köyü baştan aşağı beyaz bir çarşaf gibi kaplamıştı. Sokak köpeklerinin kuruluk yer bulamayanları beyaz çarşafın altında kıvrılmış uyuyordu. Dışarıda in cin top oynuyor, köyü derin bir sessizlik kucaklıyordu. Erkenci birkaç evin bacası da tütmeye başlamıştı. Meydandaki çeşmeler buz tutmuş musluklardan uzun buzlar sarkmıştı. Ağaçlar tuttukları karı daha fazla tartamadıkları için dallarını …
