Pek Yakında

Bugün 1. Bölüm

1.Bölüm

Ruhumun her kıvrımında hissettiğim acılar vardı. Merak etmeyin bu sadece karşı cinse duyulan bir hayal kırıklığı değildi. En baştan size her şeyi anlatmak istiyorum. Zira sizi böyle öykünün başına oturttuysam işinizden gücünüzden alıkoyup bunları da size anlatmak vazifem. Seneler önce daha dostlarımla oturup sohbet etmeyi severken şüphe kelimesini en son felsefe dersinde filozoflardan duymuştum. Bilemezdim ki bu alelade sözcüğün azılı bir düşünceye dönüşüp hayatıma birden bire çörekleneceğini.

Uzun uzun sohbet ettikten sonra ağzımın kenarlarından akan suyu toplamaya çalışarak sevgilimi ne kadar sevdiğimi anlatmayı bitirmiştim. Gizem’in hâlâ öyle olduğunu sanmasını sağlamaya çalışıyordum. Şüphelerim artık karşımda neredeyse vücut bulmuş duruyordu. Malum ruhumun her rüzgâra kapıldığı gerçeği artık benim öyle olduğunu sonradan öğrendiğim, ruhunda daima bir yılan kıvranan arkadaşıma da sirayet etmişti.

“Bakalım bu sevdan ne kadar sürecek, diye sordu.”

İçimde hissettiğim acıyı belli etmeyerek “Sence?” diye karşılık verdim.

Sonra utanmadan karşımda tahminlerde bulunmaya başladı.

“Bir ay, altı hafta bilemedin iki ay…”

Yüzüne bakıp benimle alay eden üslubuna kızdığımı belli ettim:

“Aşkım üstüne iddia mı oynuyorsun?” diye sordum.

Birden sesimin tonundaki öfke, kırgınlık onu şaşırttı. Kekeleyerek “Yok canım!” dedi.

Kekelemesi benim haklı olma ihtimalimi daha da kuvvetlendiriyordu. Yayılarak oturduğu sandalyeden doğruldu. Masadaki minik çantasına elini uzattı. Bir sigara alıp gerginliğini belli etmemeye çalışarak sigarasını yaktı. Sakin bir yüz ifadesi ile “Canım ne bileyim, bir anda böyle konuşasım geldi.” dedi. Telefonuna elini attı. Yüzünde seven her  insan gibi aptal bir sırıtış vardı. Sevgilisi yoktu ama bu sırıtışı nedendi o zaman?

“Ne oluyor kızım, kendine sevgili mi yaptın?” diye sordum.

Yanakları al al oldu, yutkundu. “Hayır!” diye cevap verdi.

Hâline bakınca içimdeki şüphe tohumları filizlenmeye başladı. Bu durum beni daha da germeye başladı. Üstelemek istemedim ve “Peki!”  dedim.

 

 

  • Züleyha Yılmaz

 

Bunlar da hoşunuza gidebilir...

2 Yorumlar

  1. Ayşe Erdem says:

    Severek okudum ,devamını merakla bekliyorum

  2. Züleyha yılmaz says:

    Çok teşekkür ederim

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.